ارتودنسی روشی برای اصلاح فرم دندان ها، مرتب کردن آنها و از بین بردن فاصله دندانی است. ارتودنسی انواع مختلفی دارد که با توجه به شرایط دندان ها و شدت ناهنجاری آنها، دندانپزشک مناسب ترین روش را برای بیمار انتخاب می کند. اغلب بیماران دوست دارند قبل از انجام ارتودنسی با مراحل ارتودنسی بیشتر آشنا شوند. اگر شما جز این دسته از افراد هستید، برای آشنایی بیشتر با انواع روش های ارتودنسی و مراحل ارتودنسی دو فک با ما تا آخر این مقاله همراه باشید.
ارتودنسی دندان (Orthodontics) روشی برای اصلاح مشکلات نامنظمی یا ناهماهنگی دندان ها و ناهنجاری های فک است. به عبارتی هر زمان دندان ها و فک ها هماهنگی، نظم و تراز طبیعی خود را از دست دهند، یک ارتودنتیست وارد عمل شده و با روش های مختلفی اقدام به اصلاح، منظم و هماهنگ کردن آن ها می کند.
ارتودنسی شامل یک سری اجزاء مانند براکت، سیم و کش است که باید هر کدام از آن ها در طی مراحل ارتودنسی در جایگاه خود نصب شوند.
برای درمان ناهنجاری های دندان و فک لازم است دندانپزشک همه مراحل ارتودنسی را به ترتیب و به درستی انجام دهد؛ این مراحل عبارتند از:
بیمارانی که قصد انجام ارتودنسی دندان را دارند، برای گرفتن تصمیم نهایی باید یک وقت مشاوره از متخصص ارتودنسی بگیرند. دندانپزشک با معاینه دندان ها و فک، نوع مشکل و شدت آن را بررسی می کند و درباره نوع ارتودنسی مورد نیاز برای اصلاح ناهنجاری، مراحل ارتودنسی، طول دوره و هزینه آن اطلاعاتی به بیمار می دهد.
زمانی که بیمار برای انجام ارتودنسی تصمیم نهایی را گرفت، دندانپزشک برای ارزیابی دقیق تر ناهنجاری ها و نوع ارتودنسی مورد نیاز برای بیمار، رایوگرافی و عکس دندان را تجویز می کند. بعد از گرفتن رادیوگرافی، دندانپزشک ناهنجاری و مشکلات دندانی را به طور دقیق تر بررسی می کند و نوع ارتودنسی را به طور قطعی برای بیمار انتخاب می کند.
یکی از مراحل ارتودنسی انجام درمان های جانبی است. قبل از آماده سازی و نصب دستگاه ارتودنسی باید درمان های لازم مانند ترمیم دندان، عصب کشی و کشیدن دندان اضافی انجام شوند تا مشکلی در طول دوره درمان با ارتودنسی برای دندان ها به وجود نیاید.
در این مرحله برای ساخت اجزای ارتودنسی و سیم آن از دندان ها قالب گیری می شود و بعد مدل مورد نظر برای ساخت دستگاه ارتودنسی به لابراتوار فرستاده می شود.
نصب دستگاه ارتودنسی یکی از مهمترین مراحل ارتودنسی دندان است. ارتودنسی انواع مختلفی دارد و اجزای برخی از آن ها با هم فرق می کنند، بنابراین نصب هر کدام از آن ها با هم متفاوت است. در بخش بعدی توضیح مختصری درباره هرکدام از آنها می دهیم تا شما بیشتر با آن ها آشنا شوید.
یکی دیگر از مراحل ارتودنسی مراجعه منظم به دندانپزشک است. بیمار بعد از نصب ارتودنسی باید برای بررسی روند درمان و معاینات لازم به صورت منظم به دندانپزشک خود مراجعه کند.
برای مراقبت از دندان بعد از نصب ارتودنسی باید بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کرد. وجود دستگاه ارتودنسی ممکن است باعث تجمع پلاک دندانی، ایجاد پوسیدگی دندان و عفونت شود به همین دلیل باید بیشتر از قبل به بهداشت دهان و دندان توجه کرد.
در ارتودنسی ثابت فلزی دستگاه ارتونسی به طور ثابت تا پایان ارتودنسی باید بر روی دندان ها باشد. این ارتودنسی شامل براکت هایی از جنس فلز، سیم ارتودنسی و کش های ارتودنسی است، تعداد براکت ها به تعداد دندان های که ارتودنسی می شوند، بستگی دارد. دندانپزشک، براکت ها را به وسیله چسب مخصوصی در جلوی دندان ها و بر روی سطح خارجی دندان ها نصب می کند.
بعد از اتمام نصب براکت ها نوبت به قرار دندان سیم ارتودنسی است. براکت ها از وسط یک سوراخ کوچک دارند و دندانپزشک سیم ارتودنسی را که به شکل منحنی فک و دندان است، از بین سوراخ های براکت ها رد می کند. در این حالت سیم ارتودنسی، براکت ها را به هم وصل می کند.
حالا نوبت به قرار دادان کش های ارتودنسی است. دندانپزشک برای اتصال سیم و براکت های فک بالا و پایین به هم از کش های مخصوص استفاده می کند. همچنین برای نگه داشتن سیم ارتودنسی در براکت ها از کش های کوچک سفید یا رنگی استفاده می کند.
مراحل ارتودنسی سرامیکی مانند ارتودنسی فلزی است، اجزای دستگاه ارتودنسی در این روش مانند ارتودنسی فلزی است فقط به جای براکت های فلزی از براکت های سرامیکی همرنگ دندان اسفاده می شود.
این روش یک روش مدرن در زمینه ارتودنسی است، اجزای آن شامل براکت و سیم است، اما کش های ارتودنسی در این روش وجود ندارد و براکت ها به طور خودکار قابلیت باز بسته کشویی دارند و در موقعیت جدید خودکار تنطیم می شوند، این خاصیت سبب می شود که تعداد مراجعات برای تنظیم آن ها کمتر شود.
این ارتودنسی به ارتودنسی پشت دندانی هم معروف است. در این روش اجزای دستگاه ارتودنسی همانند ارتودنسی فلزی و سرامیکی است ولی یک تفاوت اساسی در انجام مراحل ارتودنسی ها وجود دارد. ارتودنسی لینگوال به جای اینکه در جلوی دندان بر روی سطح خارجی دندان ها وصل شود، پشت دندان ها وصل می شود به همین دلیل به آن پشت دندانی می گویند.
نصب ارتودنسی لینگوال کار آسانی نیست، به دلیل اینکه اجزای آن در پشت دندان و نزدیک به زبان نصب می شوند، دسترسی به آن سخت است.
مراحل ارتودنسی در ارتودنسی متحرک کاملا با ارتودنسی های دیگر متفاوت است. در این روش به جای استفاده از براکت ها، سیم و کش های ارتودنسی از یکسری پلاک متحرک فلزی یا پلاستکی استفاده می شود. معروف ترین ارتودنسی متحرک، ارتودنسی اینویزیلاین است.
دندانپزشک بعد از قالب گیری از دندان آن ها را در لابراتوار آماده می کند، بعد از آماده شدن پلاک بیمار می تواند به راحتی آن ها را در دهان خود قرار دهد. پلاک های به گونه ای هستند که به طور کامل سقف دهان را می پوشانند و سیم فلزی آن بر روی دندان برای اعمال فشار بر آن ها قرار می گیرد.